Ποταμάκι ή χείμαρρος;

Λίγο το αὐριανό μου ρεπό,  λίγο ὁ ἀπογευματινός μου ὕπνος στάθηκαν ἀρκετά γιά νά ἔχω την ὄρεξη νά πληκτρολογῶ  τέτοια ὥρα. Σκέφτηκα νά ασχοληθώ μέ την Καλαματιανή μαριονέττα ἀλλά τελικά το μετάνοιωσα γιατί θέλω νά ἔχω ἥσυχο ὕπνο . θέλουμε 6 ἡμέρες γιά την φθινοπωρινή ἰσημερία που θά σημάνει την μετάβαση στήν Φθινοπωρινή  ἐποχή. Ἔχει ψυχρούλα το βραδύ ἄν καί ἡ ζέστη κρατάει καλά τα σκῆπτρα της εἰδικά τίς μεσημβρινές ὧρες. Εἶναι τα μπερδέματα της μεταβατικῆς περιόδου, σύγχυση…Ὁ χρόνος ὅμως κυλά,εἶναι σάν το ποτάμι  που δέν γυρίζει πίσω. Ὅσο ὑπάρχει σύγχυση τόσο αὐξάνεται ἡ ταλαιπωρία. Ὅπως  ἀκριβῶς συμβαίνει στό πολιτικό σκηνικό, ὀπου εὐημεροῦν οἱ ἀριθμοί καί πεθαίνουν οἱ ἀνθρωποι…Το ζητούμενο εἶναι ἄν τα νερά του ποταμοῦ στραφοῦν γιά νά ξεβρομίσει ὁ τόπος ἤ θά λιμνάσουν σέ ἕλη… Ἡ πολιτική διορατικότητα του κόσμου  θά κατευθύνει την κοίτη του ποταμοῦ. Ὑπάρχει ὅμως διορατικότητα ἤ θά μας ξαναπάρει το ποτάμι καί θά βαλτώσουμε  πάλι;;; Εἴδωμεν…